در اجرای احکام مدنی، ضروری است که در طرح یک دعوای حقوقی به‌دقت و با زیرکی عمل شود. حتی اگر در این دعوا پیروز شویم، ممکن است به نتیجه مطلوب نرسیم. این به این دلیل است که خوانده ممکن است پس از اطلاع از طرح دعوا یا زمانی که احساس کند در آن مغلوب خواهد شد، اقدام به انتقال اموال خود به دیگران کند. سپس با ارائه درخواست اعسار و صدور رای در این زمینه، به دلیل اینکه مالی به نام وی باقی نمانده، پیروزی خواهان در دعوا عملاً بی‌اثر خواهد شد.

برای پیشگیری از چنین وضعیتی، توصیه می‌شود قبل از طرح دعوای حقوقی، اقدام به درخواست تامین خواسته صورت گیرد. با استفاده از این امکان قانونی، می‌توان نسبت به اموال خوانده به اندازه خواسته خواهان، توقیف انجام داد. بدین ترتیب، در صورت محکومیت خوانده، می‌توان هنچنین اموال توقیف شده را برای وصول محکوم به استفاده کرد.

براساس ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان می‌تواند قبل از ارائه دادخواست یا طی آن، یا در جریان دادرسی تا زمان صدور حکم قطعی، در مواردی خاص از دادگاه درخواست تامین خواسته نماید و دادگاه موظف به پذیرش این درخواست خواهد بود.